ഒരു കുഗ്രാമത്തിലെ മീറ്റ് സ്ടാളിലെക്ക് നിങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധ ക്ഷണിക്കുകയാണ്.....നമ്മുടെ നായകന്‍ ആതാ ആ സ്ടാളിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി നടക്കുകയാണ് ..... ഒരു ലുന്‍ഗി ഒക്കെ .ഉടുതാണ് നടപ്പ് ..കണ്ടാല്‍ ശരിക്കും ഒരു നാടന്‍ ...പക്ഷെ ആള് വല്യ പുള്ളിയാണ് കേട്ടോ...ഒരു മള്‍ടി നാഷണല്‍ കമ്പനിയിലാ ആശാന് ജോലി ചെയ്യുന്നത് ...കണ്ടാല്‍ പറയില്ല..വെറും പാവവാ(ആ.......)....കുറച്ചു ചിക്കന്‍ വാങ്ങണം നാളെ ഈസ്ര്ഗര്‍ അല്ലെ...തകര്‍ക്കണം ....വീട്ടിലായിപോയില്ലേ ചിക്കനെങ്ങിലും നന്നായി കഴിക്കാം ...വേറൊന്നും പറ്റില്ലല്ലോ(ഹും .. ? )...എന്നൊക്കെ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് ആശാന് നടക്കുന്നത് .....രാവിലെ ആയതു കൊണ്ട് വല്യ തിരക്കൊന്നും കാണുന്നില്ല..സത്യം പറഞ്ഞാ കടയിലുല്ലവരല്ലാതെ വേറാരും ഇല്ല ...കടയുടെ ഉടമസ്തയാണെന്നു തോന്നുന്നു ഒരു ആജാന ബാഹു ആയ ഒരു കറുത്ത് തടിച്ച സ്ത്രീയും പിന്നെ വേറൊരു ചേട്ടനും , കണ്ടിട്ട് ജോലിക്കാരനെ പോലിരിക്കുന്നു, അവിടുണ്ട് .... ചേച്ചിയെ കണ്ടു ആദ്യം ഒന്ന് ഞ്ടുങ്ങിയെന്‍ഗിലും (ചുമ്മാ ഒരു മേമ്പോടിക്കണേ .....) ധൈര്യപൂര്‍വ്വം ആശാന് പറഞ്ഞു "മൂന്ന് കിലോ ചിക്കന്‍ ". പെട്ടെന്ന് തന്നെ ചേട്ടന് ചാടി കോഴിയെ ഇട്ടിരുന്ന വല കൂടിനകത്ത്‌ കയറി , അന്ഗത്തിന് ഇറങ്ങുന്ന ചേകവന്റെ മെയ്‌ വഴക്കത്തോടെ ..കൈയില്‍ വാളിനു പകരം ഒരു ചക്കുനൂലിന്റെ കഷണം ...എന്തിനാണോ ആവോ ....ചേട്ടന് തിരിച്ചു ചാടിയപ്പോ ദെ ചാക്കുനൂലില്‍ കുരുങ്ങി രണ്ടു കോഴികള്‍ ...പാവങ്ങള്‍(മൂന്ന് കിലോ ചിക്കന്‍ എന്ന് വിളിച്ചു പറയുമ്പോ എവിടാരുന്നു ഈ സഹതാപം )..ആ പാവം കോഴികളെ ത്രാസിന്റെ ഒരു സൈഡില്‍ കേട്ടിതൂകി ചേട്ടന് കട്ടികള്‍ മാറി മാറി വച്ച് നോക്കി , എന്തോ ഉറപിച്ച രീതിയില്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു , മൂന്നേ നാനൂറു ....കൌണ്ടറില്‍ ഇരുന്ന ചേച്ചി അത് കുറിച്ചിടുന്നതും കണ്ടു .....ചേട്ടന് കോഴികളുമായി കടയുടെ വേറൊരു വശത്തേക്ക് പോയി...ആളുകള്‍ വരാന്‍ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു ..ഇടയ്ക്കു ചിലര്‍ വന്നു രണ്ടു കിലോ പന്നി എന്നും നാല് കിലോ പോത്ത് എന്നൊക്കെ പറയുന്നുണ്ട് ....ചേച്ചിയാണ് അതെല്ലാം മാനേജ് ചെയ്യുന്നത് ......നമ്മുടെ ആശാന് ഇതെല്ലം കേട്ടസ്വധിച്ചുകൊണ്ടിങ്ങനെ നില്‍ക്കുകയാണ്.....ചേച്ചി "രണ്ടു കിലോ പന്നി" എടുക്കാന്‍ ഫ്രീസെറിനു അടുത്തേക്ക് മാറി ....ആ സമയത്ത് ദാ നമ്മുടെ കഥയിലെ വില്ലന്‍ കടന്നു വരുന്നു ...അദ്ധ്യേം ആശാന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു നിന്ന് ..എന്നിട്ട് ആശാനോട് ഒരു ചോദ്യം "പോത്ത് ഉണ്ടോ ?"..ആശാന് ഞെട്ടി ..തന്നെ കണ്ടാല്‍ അങ്ങനെ തോന്നുവോ..പിന്നെ കാരിയം പിടികിട്ടി ....ഇധ്യേം തന്നെ കടക്കരനന്നു തെറ്റിദ്ധരിച്ചു...ആ നിമിഷത്തില്‍ തന്നെ ഇനി മേലില്‍ ഇതുപോലൊരു ലുങ്ങിയും ഉടുത് പുരതിരങ്ങില്ലനു ഒരു ശപഥവും ചെയ്തു...സത്യം പറഞ്ഞെ വെറുത്തു പോയി ..(അത് വെറുതെ.. പിന്നീട് ഇത്തരം അനുഭവങ്ങള്‍ ഒരു പതിവായി ആശാന് )...ആശാന് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു(അമിളി മറക്കാന്‍ പെടുന്ന ഒരു പാടേ.....)എന്നിട്ട് കുനിജു നിന്ന് ഫ്രീസേരിന്നു പന്നി എടുക്കുന്ന ചേച്ചിടെ നേരെ കൈ ചൂണ്ടി ...ചൂണ്ടി കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ആശാന്റെ മനസ്സില്‍ നര്‍മം മോട്ടിടത് ...ആശാന് ചിരിതുടങ്ങി .(പോത്ത് ചേട്ടന് ചിലപ്പോ വിജരിച്ചു കാണും എനിക്ക് പോത്താ വേണ്ടേ... എരുമ അല്ലാന്നു..ആശാന്റെ തോന്നലാണേ.......)...പോത്ത് ചേട്ടന് ഒന്നും മനസിലായില്ല ..ചേച്ചിക്കും . തമ്പുരാന്റെ അനുഗ്രഹവും കൊണ്ടെന്നപോലെ ചേട്ടന് ചിക്കനുമായി വന്നു ..അതും വാങ്ങി അടി കൊള്ളാതെ ആശാന് തടിയൂരി .....തിരിച്ചു നടക്കുമ്പോഴെല്ലാം ആശാന്റെ മുഖത്ത് ചിരി കാണാമായിരുന്നു ......പിന്ന്നെ തല്ലുകൊല്ലാതെ രക്ഷപെട്ടെന്നുള്ള ഒരു ആശ്വാസവും.....
ഗുണപാഠം : അസ്ഥാനത്തുള്ള ചിരി ആപത്തു..
'യേശ്മ തീ' എന്ന് പറയുന്നപോലെ അല്ലെ?
ReplyDeleteകൊള്ളാം.. ഞാനും ഇപ്പൊ ചിരിക്കുവ അത് ഓര്‍ത്തു.